تحقيقات گسترده‌اي در زمينه پليمرهاي مقاوم حرارتي انجام شده است كه بيشترين تحقيقات بر روي پليمرهاي آلي صورت گرفته است، البته سيستم‌هاي آلي- فلزي و معدني نيز نتايج قابل قبولي در اين زمينه داشته‌اند. پليمرهاي مقاوم حرارتي بايد ويژگي هاي از قبيل نقطه ذوب بالا، مقاومت در برابر تخريب اكسايشي در دماهاي بالا، مقاومت در برابر ساير فرآيندهاي تجزيه گرمايي غير اكسايشي و نيز پايداري در برابر عوامل شيميايي و اشعه را ايجاب مي‌كند. روش هاي مختلفي براي تقويت مقاومت گرمايي پليمر وجود دارد كه از آن جمله مي‌توان به افزودن قطعات صلب به زنجير اصلي و همچنين وارد كردن حلقه‌هاي آروماتيك به زنجير اصلي پليمر و افزايش بر هم كنش هاي بين زنجيري و اتصالات ميان زنجيري اشاره كرد. پلي ايميدها به عنوان يكي از بهترين و پركاربردترين پليمرهاي مقاوم در برابر حرارت، نور و مواد شيميايي شناخته شده اند. اين پليمرها از كارايي بسيار بالايي برخوردار بوده و كاربردهاي بسياري در زمينه هاي مختلف يافته اند. هدف از اين اختراع ساخت كامپوزيت هاي پلي ايميد تقويت شده با كربن تيوب ها مي باشد كه داراي مقاومت بالايي در برابر حرارت مي باشند و كاربرد گسترده اي در صنايع مختلف دارند. در اين اختراع با افزايش مقدار كربن تيوب ها به مقاومت گرمايي بالا دست يافتيم. در اين اختراع نانوكامپوزيت هاي پلي ايميد تقويت شده با درصدهاي مختلف (3-1%) از نانو كربن تيوب ها به روش درجا و با استفاده از فرآيند ايميداسيون گرمايي تا دماي oC 200 به طور موفقيت آميزي تهيه شدند. ماتريس پلي ايميدي به كار رفته در تهيه نانوكامپوزيت ها از طريق واكنش تراكمي بين 4,´4-دي آمينو دي فنيل اتر و 3,'4,3,'4- باي فنيل تترا كربوكسيليك دي انيدريد تهيه شد. در نهايت ساختار و مورفولوژي فيلم هاي نانوكامپوزيتي حاصله از طريق روش هاي طيف سنجي مادون قرمز(FT-IR) , پراش پرتو ايكس (XRD) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي(SEM) مورد بررسي قرار گرفت. همچنين خواص گرمايي نانوكامپوزيت هاي حاصله از طريق آناليز گرماييTGA-DTG بررسي شد و نتايج نشان مي دهد كه نانوكامپوزيت ساخته شده با 3% از نانو كربن تيوب ها بيشترين مقاومت حرارتي را دارد.

شيرين سازي گاز طبيعي امري ضروري است، زيرا وجود گازهاي ترش در گاز طبيعي باعث مشكلات زيادي مي شوند. جداسازي كربن دي اكسيد كه يكي از مهمترين گازهاي ترش در گاز طبيعي است، باعث كاهش حجم گاز و در نتيجه كاهش قطر لوله هاي انتقال و نيز كاهش هزينه هاي تقويت فشار در مسيرهاي طولاني مي شود. علاوه بر اين 80% از گازهاي گلخانه اي شامل co2 مي شود، بنابراين co2 از اين جهت نيز كه يكي از اركان گرمايش جهاني است، مورد ملاحظه قرار گرفته است. همچنين گاز كربن دي اكسيد به علت خاصيت اسيدي در آب موجب خوردگي مي شود و بايد مقدار آن در خطوط انتقال به كمتر از 2-3% برسد. استفاده از غشاها براي جداسازي يك گاز مشخص از مخلوط گازها فرآيندي است كه اخيرا متداول شده است. پيش بيني مي شود كه در سالهاي آتي، مهمترين و بيشترين كاربرد غشا در جداسازي گاز باشد. يكي از اين كاربردها، شيرين سازي گاز طبيعي است. در سال هاي اخير بيشتر توجه محققين روي غشاهاي هيبريدي بوده است. با استفاده از غشاهاي هيبريدي مي توان علاوه بر پوشش دادن معايب ساختارهاي آلي و غير آلي، از مزاياي هر دو گروه در يك غشا بهره مند شد. به عبارت ديگر، غشاهاي هيبريدي نسل جديدي از غشاها هستند كه با تركيب مثبت خواص غشاهاي آلي(انتخاب پذيري بالا) و غشاهاي غير آلي(عبوردهي و پايداري حرارتي، مكانيكي، شيميايي بالا) در سالهاي اخير بيشتر مورد توجه قرار گرفته اند. در اين تحقيق از غشاهاي هيبريدي كامپوزيتي استفاده شده است. اصطلاح‌ غشاهاي‌ كامپوزيتي‌ عمدتا از دهه‌ آخر قرن‌ بيستم‌ مطرح‌ شد. غشاهاي كامپوزيتي در حالت كلي از سه جزء اصلي تشكيل مي‏شوند: سيستم متخلخل نگهدارنده، لايه‏هاي مياني و لايه‏هاي رويي. پس از ساخت غشا كامپوزيتي در نهايت بايد لايه نازك پليمري انتخاب پذير را روي آن تشكيل دهيم. قدم اول در ساخت اين نوع غشاها، ساخت سيستم نگهدارنده متخلخل مي باشد، بدين منظور از سراميك مهندسي اكسيد آلومينيوم (آلومينا) به عنوان ماده اوليه استفاده شده است. در اين تحقيق، از روش قالبريزي ژل آبي بر پاية مونومر آكريل‏آميد براي شكل‏دهي سيستم نگهدارنده متخلخل استفاده شده است و توجه خاصي بر تهيه مخلوط روان قابل ريخته‏گري شده است. سيستم نگهدارنده متخلخل تهيه شده داراي خواص فيزيكي- مكانيكي مناسبي مي باشد. مقدار تخلخل باز آن بيش از 37 درصد حجمي بوده و چگالي توده قطعات تهيه شده به طور متوسط 322/2 گرم بر سانتي متر مكعب مي باشد. ريز ساختار قطعات كاملا يكنواخت بوده و عاري از هرگونه نقص و ترك است.